Wi-Fi problemen en andere rompslomp
Blog: zondag 11-08-2013 (9:00 uur)
Lang leve de laptop die gewoon ineens besluit dat ik mijn wi-fi niet meer mag inschakelen. Zou ik me dan toch teveel op die digitale snelweg bevinden? Toch teveel golven op het net besurfen? Hoe dan ook: ik kan het internet niet op met de laptop via wi-fi en op een tablet bloggen is toch ook niets. Ik heb het geprobeerd, maar dat typt niet fijn. Dan ben ik een half uur bezig met het stukje tekst dat hier nu “op papier” staat. Dus dan maar even typen in Word en vanmiddag ouderwets via een kabeltje het internet op om te posten. Dat wordt leuk, want dan moet ik dus naast de meterkast gaan zitten, omdat ik geen langere netwerkkabel meer in huis heb... Misschien wil vriendje-lief er wel even een fotootje van maken straks ter illustratie, voor de niet-beeld-denkers onder ons.
Volgens mij was het donderdagavond dat de wi-fi op mijn laptop er ineens mee stopte en dacht “doe het lekker zelf!” Nu heb ik dat al eens eerder gehad, waarop het gewoon weer werkte na een keer opnieuw opstarten. Weet niet wat het uit maakt, maar het is dus niet voor niets dat ik Micha altijd eerst hoor vragen: ,,Heb je de computer/laptop/kassa al even uit gehad en weer aangezet?” Helaas hielp het in dit geval dus niet. Ook niet na 20 keer opnieuw opstarten en de hele nacht uit laten.
Ik heb eerst al van alles via mijn tablet opgezocht over het probleem, maar kwam niet echt tot een oplossing. Dan toch mijn hulplijn maar even een vraag stellen. Nee, niet Micha, want die is dan wel enorme iPhone-fan, maar in een MacBook en dit soort problemen heeft ie zich dan weer niet in verdiept, daarvoor zou ik zijn collega lief aan moeten kijken (alles staat tenslotte zoals het moet staan), alleen is dat natuurlijk een laatste redmiddel, hij heeft wel wat beters te doen dan naar mijn laptop kijken denk ik dan. Nee, mijn hulplijn is in dit geval een kameraad van mijn broertje. Of moet ik zeggen: meubelstuk van mijn ouders? Ik geloof dat mijn ouders op een hand het aantal keren niet kunnen tellen dat ze deze kameraad op de bank aantroffen als ze ’s ochtends beneden kwamen. Behalve goede vriend van mijn broertje is hij gelukkig ook heel handig met Apple, maar ook hij kon me hier helaas zo op afstand niet mee helpen. Althans, niet verder dan dat ik “Alt” moest vast houden bij het opnieuw opstarten en dat ik dan nog wat opties zou krijgen qua backup en updates. Zo gezegd zo gedaan.
Een backup leek de laptop niet te kunnen vinden. Of ik ben veel te ongeduldig, maar hoe lang kan zo’n apparaat er over doen? Hmmm... Dan maar een update naar Lion? Dat was een andere optie die gegeven werd. Ja, nou ja, proberen dan maar. Moet je je aanmelden met een Apple Account. Right... Die had ik nog niet. Ondanks dat ik heel blij ben met mijn MacBook en niet anders meer zou willen, heb ik nog nooit dingen aangeschaft via de Apple Store en dus had ik geen account. Klinkt logisch toch? Na veel gedoe (het wachtwoord moet aan belachelijk veel eisen voldoen –hoofdletter, cijfer, leesteken-) is het dan toch gelukt om er eentje aan te maken. Nou, dan maar opnieuw proberen die update, of upgrade of hoe het ook heten mag, te installeren. Log ik in met die net aangemaakte account, geeft ie aan dat er nog nooit gebruik is gemaakt van iTunes met dit account... Ja dat lijkt me wel logisch aangezien ik het net heb aangemaakt! Of ik wil bekijken hoe de Store er uit ziet? Nou, dat wil ik wel, zeker aangezien dat buiten annuleren de enige optie is, maar heb je daar geen internet voor nodig dan? Daar lijkt het wel op, want na een half uur zo’n mooi draaiend Apple balletje (die geven aan dat het apparaat ergens mee bezig is, iets moet openen) in beeld te hebben gehad, gebeurde er verder nog niets. Grrrrr... Vanmiddag misschien maar eens proberen met Micha’s account dan. Anders weet ik het ook niet meer en dan kom ik denk ik toch uit bij zijn collega. We zullen zien wat het oplevert, maar voor nu voeren we dus gewoon plan B uit.
Waar ik over wilde bloggen in eerste instantie is dat ik gisteren zowaar een cijfer kreeg voor de businesscase. Die businesscase waarover ik in een eerdere blog al schreef dat het de welbekende bloed, zweet en tranen had gekost. De beoordelaar had de tijd tot aanstaande maandag middernacht, maar liet me gisteren weten dat hij vond dat ik vooral de vervolgopleiding moest gaan volgen als dit was wat ik nu al kon. Ja, dat zou ik ook zeggen als me dat werk op zou leveren, maar vooruit. Ik wilde mijn cijfer weten en dat stond er niet bij. Halsbrekende toeren moest ik uithalen om op de tablet te kunnen zien welk punt ik had gescoord. Lastig hoor, zo’n site die niet gebouwd is voor een tablet, als je laptop niet op het internet wil. Uiteindelijk lukte het me door het bestand te downloaden op de tablet en via bluetooth naar mijn MacBook te sturen. Zo kwam ik er achter dat ik een 8,26 had gescoord en welk commentaar er bij hoorde. Helemaal blij lichtte ik een aantal mensen in en zette ik het op facebook, waarmee ik nog meer mensen bereikte. De felicitaties stroomden binnen en een paar uur later had ik mijn ouders op de stoep staan met bloemen. LIEF! Micha en ik gaan aankomende week ergens ’s avonds eten bij de Mac, ja dat is de manier waarop wij dit soort dingen vieren! Jammer dat we geen vlag hebben en geen houder om hem aan op te hangen, anders had ik een tas buiten kenbaar kunnen laten maken dat ik geslaagd ben ;-) Boeken ritueel verbranden dan? Nee, dat is dan ook weer zonde. Je weet nooit waarvoor je ze nog nodig kunt hebben. Zeker als die vervolgopleiding toch plaats moet gaan vinden. Voor nu ben ik in ieder geval heel blij dat ik het gehaald heb en zal de vervolgstap ingezet moeten gaan worden: zorgen dat het plan tot uitvoer wordt gebracht. Maar eerst: een balletje (of honderden) slaan op de squashbaan. En aan het eind van de middag kijken of het droog blijft en Micha en consorten buiten voor Lowlands kunnen overleggen terwijl we genieten van een BBQ, of dat het een bakplaat onder de afzuigkap wordt.
PS. de foto is gemaakt zoals jullie bovenaan kunnen zien. Ik kreeg deze alleen niet gedraaid in deze blog.
Wonder boven wonder deed de Wi-Fi het weer nadat het kabeltje er alleen nog maar even in had gezeten. Vreemde dingen soms die laptops. Mij hoor je echter niet klagen, want ik kan weer bloggen vanaf de bank!