Nog 8 dagen tot de uitgerekende datum
Waar we het eerst over weken hadden, spreken we nu nog van dagen tot aan de uitgerekende datum. Op het moment van schrijven zijn dat er nog 8 (inclusief de dag van vandaag) en wordt het nog spannender dan het al was. Bij ieder steekje of krampje denk je dat je gaat beginnen, totdat blijkt dat het niet aanhoudt. De 12e april was door een aantal mensen afzonderlijk genoemd als de datum van bevallen en ik had die datum zelfs gedroomd. Op Facebook werd aangekondigd dat er te weinig animo was voor die datum, dus dat ie niet door zou gaan.. Tot zover de mogelijkheid van bevallen op die dag. Uiteindelijk zijn we die datum dus ook geen ouders geworden. Wel wat oefenweeen vrijdagavond, waardoor het er even op leek dat de droom en de voorspellingen uit zouden gaan komen, maar uiteindelijk ben ik er toch over in slaap gevallen en werd ik 's morgens wakker zonder kindje. Helaas pindakaas zullen we maar zeggen.
Gisteren en afgelopen donderdag en vrijdag ben ik nog in het zwembad geweest. Dat gewichtloze in het water blijft heerlijk. Donderdag en gisteren was banen trekken en dat ging eigenlijk beter dan ik verwacht had. Ik leek wel meer energie te hebben dan de weken ervoor, kon het nog goed volhouden. Elvira vroeg nog of ik iets van een buis of zo mee wilde of van die gewichten voor aan mijn voeten zodat ik rechtop kon lopen, maar eigenlijk ging het best goed zo met die borstcrawl benen en schoolslag armen, zoals ik dat al vanaf het begin doe. Het was alleen wat uitkijken met al die snelheidsduivels die nergens naar keken en zich deze avond niet beperkten tot baan 5 en 6 maar ook in baan 1 en 2 voor golven zorgden... Het was dus veel zigzaggen en uitkijken dat ik geen trap in mijn buik zou krijgen.
Vrijdag ging ik onverwacht peuterzwemmen met Miranda en Ayanna. Dat was wat zwaarder omdat het in ondiep water was en ik op een gegeven moment met Ayanna heen en weer ben gaan banjeren van bak met ringen naar pionnen aan de andere kant waar die ringen dan weer omheen moesten. Ayanna kon hier staan, dus dat schetst wel een beeld van hoe dat voor mij was... Leuk om te doen, maar niet heel handig voor de bekken. Ze doen dat wel met ontzettend veel enthousiasme trouwens, dat baby- en peuterzwemmen, dus daar werd ik dan ook wel heel enthousiast van. Zeker iets dat ik straks wil gaan doen met de kleine meid, maar dat is dan op vrijdagochtend en dat gaat niet. Gelukkig hebben ze ook eens in de maand de zondagochtend voor deze bezigheid. Alleen betekent dat dus iets later squashen of niet squashen die dag... Even zien hoe dat gaat uitpakken.
Aanstaande donderdag moet ik eerst om 12 uur voor controle naar de verloskundige, dus dan zal ik iets later in het water liggen, als het nog lukt. We shall see. Het is op dit moment heel erg steeds even kijken wat nog kan en wat niet verstandig is wat het zwemmen betreft. Gelukkig kan ik bij beide dames met wie ik dan in het water lig gewoon aangeven als het genoeg is geweest en dan stappen we lekker over op bubbelen. :)
Ik merk ook wel dat datgene dat ik kan op een dag echt wel minder wordt en dat ik me in en om huis het prettigst voel. Je wereldje wordt dan wel wat kleiner. Vandaag is het bijvoorbeeld een dag waarop ik alleen gepland heb om een zuurkoolschotel te maken. Verder doe ik dan ook eigenlijk niets en dit is meer dan voldoende. Morgen zal ik de strijkplank en het strijkijzer tevoorschijn halen en stop ik ook echt met strijken nog voordat ik te lang heb gestaan. Alles met rustmomenten dus. Een tripje naar de winkel wordt nu beperkt tot de gangpaden waar ik ook daadwerkelijk moet zijn, ipv de hele winkel door. Niet alleen omdat ik niet zo ver kan lopen, maar ook omdat ik eigenlijk wel zo snel mogelijk terug wil zijn. Zou dat zijn omdat het ieder moment zou kunnen beginnen en je dan gevoelsmatig het liefst gewoon thuis of op een andere vertrouwde plek bent?
Zo zouden we eerste Paasdag bijvoorbeeld bij mijn schoonmoeder zijn, maar hebben we die feestelijkheden verplaatst naar ons huis. Dan hoef ik niet 2x een half uur in de auto. Kan er namelijk niet zo heel goed meer naast zitten op zo'n afstand, omdat ik dan misselijk word en ook zelf rijden is langzaamaan vervelend met die buik die in de weg zit. Kleine stukjes gaan wel, maar het moet gewoon niet te ver worden. Bovendien kan ik dan dus 1e Paasdag gewoon naar boven of op de bank gaan liggen als dat ff moet. 2e Paasdag wilden we even op de koffie bij mijn oma, zijn we bij mijn ouders en hebben we nog een verjaardag. Dat wil zeggen natuurlijk, als de kleine meid zich niet voor de tijd aandient.
Voor alsnog lig ik nog lekker in bed, kijk ik zo nog even een filmpje en maak ik daarna die zuurkoolschotel. Vervolgens zal ik waarschijnlijk weer op de bank eindigen en wat spelletjes (Candy Crush of, de nieuwe verslaving, Farm Heroes) spelen en nog wat meer tv kijken. Tja... Tijdens de laatste (zwaardere) loodjes word ik dan toch nog een huismus...