Eindelijk zomer - Herinneringen aan Bournemouth
Wat heerlijk toch, dat stralende zonnetje! Het geeft een mens weer energie. En wat vind ik het toch fijn om 's morgens niet na te hoeven denken over lange of korte mouwen, over een lange of een korte broek/rok, over schoenen of slippers! Laat die jas maar fijn aan de kapstok hangen en zonder twijfel stap ik 's morgens in een rokje of een korte broek en een shirtje met korte of zonder mouwen de deur uit. Het enige dat ik verder nog draag is een glimlach en een zonnebril als ik de zon tegemoet stap.
Natuurlijk gaat het in Nederland altijd in uitersten en zijn het dezelfde mensen die liepen te klagen over de aanhoudende kou en regen, die nu klagen dat het te benauwd is. Uiteraard is het niet goed of het deugt niet. Het is een mens niet vreemd om hoe dan ook ontevreden te zijn en dan het liefst over zaken waar niets aan te veranderen is. Nou, laat die mensen dan maar klagen, terwijl ik met volle teugen geniet van het feit dat het dan toch eindelijk zomer is geworden!
Als ik dan in de avondzon nog even op het bankje in de voortuin mag genieten van alle zomerse taferelen in en om de speeltuin waar ik dan prima zicht op heb, dan kan ik daar alleen maar heel vrolijk van worden. Het is geweldig om te zien hoe alle kinderen, jong en oud eerst gezamenlijk met hun waterpistolen allerlei spellen spelen en hoe de ouders vriendelijk keuvelen langs de zijkant. Hoe vervolgens de jongste generatie naar binnen vertrekt en het iets oudere spul nog fijn even voor vrolijke geluiden mag zorgen en het spel zich enigszins aanpast naar de leeftijdscategorie. Als ik dit dan zo op een afstandje mag gadeslaan dan weet ik dat we een goede buurt hebben gekozen om in te wonen.
Het mooie weer doet me ook altijd denken aan mijn tijd in Engeland. De feestjes in de tuin van de school, de lange avonden op het strand, het struinen over de boulevard, het kletsen in de achtertuin met mijn gastmoeder en zo nog veel meer mooie dingen. Vooral ook het gevoel van vrijheid en eigenlijk niets moeten. Ja natuurlijk had je je lessen en werkte ik op een gegeven moment in de receptie, dus dat moest wel gebeuren, maar het voelde nooit als een verplichting. Wat een geweldig jaar was dat en wat mag ik daar graag aan terug denken. Misschien is dat een idee om eens een blog te schrijven over de geweldige tijd aan de andere kant van de zee......
En dan... dan koelt het langzaam af en wordt het tijd om weer naar binnen te vertrekken... Dat deze zomer nog maar heel lang mag duren!