De meeste dromen zijn bedrog...
Op verschillende websites en in allerlei boeken lees je over dromen die tijdens de zwangerschap. Dromen die levensecht zijn en die je onthoudt, die je niet loslaten, ook niet als je al een tijdje wakker bent. Hoe het met hormonen te maken heeft en heel normaal is. Voordat ik zwanger was onthield ik het nooit als ik droomde, dus zou ik niet weten hoe mijn dromen er bijna negen maanden geleden uit zagen. Wel weet ik dat ik inderdaad sinds de zwangerschap levendigere dromen heb en ze tegenwoordig ook onthoud.
Een tijdje terug droomde ik steeds over mijn eigen crematie. Om welke reden dan ook, wist ik van tevoren dat ik zou gaan overlijden (niet waaraan trouwens) en was ik afscheid aan het nemen van iedereen die me lief was. Dan werd ik wakker op het moment dat ik de laatste dierbare gezien had en nog een paar dingen had ondernomen die ik nog graag wilde en kon doen. Enigszins overstuur natuurlijk. Als ik dan weer in slaap viel ging ik een stukje terug in de tijd qua droom en nam ik opnieuw afscheid van de laatste paar dierbaren, waarna ik mijn eigen dienst zag beginnen. Halverwege de dienst werd ik dan weer wakker. Nog meer van slag dan de eerste keer. En zo ging dat dan de gehele nacht door tot ik inderdaad gecremeerd was en de "bezoekers" naar huis waren vertrokken. Heel irritant om steeds zo te dromen. Het had volgens alle boeken en websites geen enkel verband met daadwerkelijk voorzien te gaan sterven, maar vooral met het afscheid moeten nemen van het leven zoals het voorheen was. Dit uiteraard omdat de situatie en het leventje zoals je die kende nogal zou gaan veranderen met zo'n klein hummeltje op komst. Die wetenschap maakte het niet draaglijker tijdens die nachten, maar vooruit. Uiteindelijk kwam ik bij een steen terecht die dromen van deze orde zou moeten voorkomen en wonder boven wonder hielp het ook nog vanaf het moment dat ik deze bij ons bed legde. De dromen werden een stuk minder grimmig. Of het dan tussen de oren zit of niet, maakt niet uit. Kon mij in ieder geval niet schelen.
Na deze droom kwamen vooral de dromen over het inlichten van familie en vrienden over het feit dat de kleine meid geboren was, dat het toch een jongetje bleek te zijn in plaats van een meisje, leuke dingetjes ondernemen als gezinnetje, de vakantie in november die gepland staat met de familie, hoe men ging reageren op de naam die we gekozen hebben en op de kleine meid zelf, hoe de kraamweek er uit zou gaan zien, de eerste wandeling, de eerste keer zwemmen, etc. Niets heel ernstigs of vervelends. Als er al problemen in voor kwamen dan was het opgelost voor de ochtend zich aandiende of ik midden in de nacht wakker werd om naar de wc te gaan.
Er was ook een droom over de daadwerkelijke bevalling en iedereen die in mijn buurt kwam om welke reden dan ook, die de datum 12 april moest noemen. Tot in den treuren. Dat ik op een gegeven moment in mijn droom uit frustratie ook riep: ,,Nu weet ik wel dat het 12 april is!" De bevalling op zich verliep prima, maar wat een irritant gedoe zeg, dat noemen van die datum. Geen idee of dat dan ook gaat betekenen dat we 12 april papa en mama gaan worden, vast niet, maar toch... Ook dat soort dromen kwam dus voor en werden onthouden.
Deze week kwam er echter wel weer een droom naar voren die me een vervelend gevoel gaf. Ik was heel verdrietig toen ik droomde en wakker werd. Onze kleine meid was eindelijk geboren en na een week stond er nog steeds geen enkele ooievaar of iets van een bord of wat dan ook in de tuin. Genoeg mensen om ons heen die de kleine meid kwamen bewonderen, maar er was helemaal niemand op het idee gekomen er iets neer te zetten of op te hangen. Geen vrienden, geen familie en geen buurtgenoten... Wat was ik teleurgesteld! Kon het dan helemaal niemand iets schelen? Had er dan helemaal niemand iets kunnen/willen regelen? En dat terwijl een tijdje geleden een van onze vriendinnen aangaf dat ze de tuin al vol zou zetten met een landingsbaan voor de uitgerekende datum...
Nu hebben we nog 2 weken te gaan tot de uitgerekende datum. 2 weken exact vandaag. Zou dat dan het startsein zijn voor wederom een serie van rare dromen? Er zal tenslotte toch vast wel iemand iets neer zetten/hangen en zo niet, dan moeten we dat zelf maar even regelen denk ik, want het moet natuurlijk wel aangekondigd worden als onze kleine meid geboren is... en natuurlijk mogen de buurt en alle ouders die hier langs lopen om hun kinderen 's ochtends naar school te brengen wel kunnen zien dat we hier een topprestatie hebben geleverd... En als het niet daadwerkelijk daar over gaat in zo'n droom, waarover dan wel in dit geval?
Nog een ander leuk feitje over die zwangerschap van mij trouwens: ik heb de hele zwangerschap mezelf kunnen tegenhouden als ik zin had in een bepaalde vorm van eten of snoeperij. Ik ben er nooit daadwerkelijk voor naar de winkel gereden en heb ook Micha nooit op dat moment gevraagd te gaan halen waar ik dan ook maar zin in had. Vandaag kon het echter niet uitblijven. Ik wilde chocolade en we hadden nog niet eens iets in huis dat er op leek! Ja, chocopasta, maar dat was niet de bedoeling. Dus in de auto, op naar de Aldi.. En dan heb je 2 of 3 van die nep-bounty's op en dan is het eigenlijk alweer voldoende. Raar iets hoor, van die "cravings"! Maar ja, zo had ik ook wel weer mijn beetje frisse lucht gehad en nog even gezellig een praatje gemaakt met een collega die ik er tegen kwam. Afgelopen maandag ging het me eigenlijk al net zo, toen kon ik echt niet langs de Mac rijden... Ik kwam er in de buurt en kon gewoon niet anders dan even naar binnen lopen en een paar favorieten van de kaart te bestellen... Heerlijk! Ach ja... de laatste loodjes, laten we het daar maar op schuiven dan...