Dagje uit in Amsterdam
Gisteren was het dan eindelijk zo ver: de voorstelling "Hij gelooft in mij" in Amsterdam. De kaarten lagen al een tijdje bij mijn ouders thuis en even geleden werden er ook treinkaartjes voor een dag onbeperkt reizen gekocht bij 't Kruidvat. Om 8:15 was ik bij mijn ouders thuis, waar J. even later ook binnen kwam lopen. Met z'n 3en stapten we in de trein van 9:08 in Ruurlo, waar in Vorden mijn oom en tante en nichtje ook instapten. In Zutphen moesten we per bus naar Arnhem en daar stapte ook mijn andere tante bij ons in de trein richting Utrecht. Die trein was van spoor gewijzigd en zowel mijn tante als wij konden nog net op tijd instappen. Mijn tante wel in het andere treinstel en moest dus bij het eerstvolgende station uitstappen en bij ons weer instappen. Dit zorgde al voor de eerste hilariteit. Toen J. ook nog eens haar tas los trok en cakejes en snoep bij zich bleek te hebben was het schoolreisjesgehalte wel heel hoog. Wat zullen de mensen die in de trein zaten voor een rustige reis gebaald hebben.
Ruim op tijd kwamen we in Amsterdam aan, alwaar we als een stel toeristen op zoek gingen naar het nieuwe De La Mar Theater. Ergens daar in de buurt zouden we gaan eten. Eerst liepen we een coffeeshop in. Het grootste gedeelte van het gezelschap leek dit in eerste instantie niet door te hebben en mij niet te horen toen ik zei het niet geheel aantrekkelijk te vinden om in die lucht te gaan eten... Het was een kwestie van gratis stoned worden als we daar waren gaan zitten, alleen al door de lucht op te snuiven! Uiteindelijk werd het een eetcafeetje op de hoek van het Leidsche Plein. Een broodjes warm vlees met honing mosterd saus ging er wel in!
De voorstelling begon om 14:00. We waren ruim op tijd en hadden prima plaatsen. Het was een beetje koud in de zaal maar dat mocht de pret niet drukken. Geen Chantal Janzen en geen Martijn Fischer in de hoofdrollen. Frank Lammers deed het voor mij niet als Hazes. Het was niet heel slecht, maar hij moest in mijn ogen teveel zijn best doen om op Hazes te lijken. Misschien is het wel dat Martijn Fischer zo enorm goed is, dat je ook van de understudy hetzelfde verwacht. Ricky Koole daarentegen zette een prima Rachel neer. Mooie stem en knap geacteerd. Ook Jip Smit die Conny (vriendin van Rachel) speelde viel me op. En zo was ook het ensemble goed opgezet. Een voorstelling met een lach en een traan. Joop van den Ende heeft wat mij betreft weer een mooi stukje theater gemaakt.
Na de voorstelling even bij de Mac een Twisty Shake aanbevolen bij mijn oom en tante, mijn moeder een McFlurry en mijn nichtje, andere tante en J. aten er een menu, voor we druk kletsend weer op weg gingen richting Centraal Station. We gingen zitten in een stiltecoupe die ineens niet zo stil meer was. Er leek niemand last van te hebben. In Utrecht misten we net de aansluiting, maar een kop thee/koffie en een half uur later zaten we dan toch in de trein richting Arnhem, waar we besloten iets te gaan eten. We liepen, voor mijn gevoel de verkeerde kant van, het station af en kwamen aan het randje van het centrum uit.
De Griek (naast Bistro Robin Hood) waar we binnen liepen had nog wel een een tafel over voor 7 personen. Er werd in een rap tempo een tafel gereed gemaakt en omdat we nog een trein moesten halen kregen we zelfs voorrang op een andere tafel. De bediening liep zich de benen uit het lijf op een belachelijk tempo. Het eten was echt heerlijk, dus het was geen verkeerde keuze. Vervolgens de korte weg naar het station terug en de trein in richting Zutphen. Van Zutphen naar Ruurlo, maar eerst in Vorden nog even naar mijn broertje zwaaien die in de trein in tegengestelde richting zat, om naar Zwolle te reizen. Zijn vakantie zit er weer op.
Uiteindelijk was het nog redelijk op tijd toen ik mijn bed in stapte en op het moment van schrijven is mijn eerste vakantiedag begonnen. Ik denk dat dit maar eens een hele, en dan bedoel ik ook een HELE, luie dag gaat worden. Ik lig nog lekker in bed en zal wel eens zien wanneer ik er uit kom en iets in de vorm van strijkwerk ga uitvoeren. Wie weet duurt het nog een paar uur, maar dat kan dan ook :) Deze eerste week heb ik nog alleen vakantie. De laatste twee weken sluit Micha zich bij me aan. We gaan niet weg, maar er is nog genoeg te doen in en om huis. De weekenden zijn al vol gepland en de doordeweekse dagen zullen vast ook niet lang op zich laten wachten om ingvuld te worden. Voor we het weten zijn we weer aan het werk, maar eerst nog even genieten van niets moeten!