To Bril or not to Bril, that's the question
Even geleden vroeg mijn moeder of ik met d'r mee wilde een nieuwe bril uitzoeken. Ik had namelijk bij de vorige bril gezegd dat ze dat soort dingen niet alleen moest doen. Dat ze iemand mee moest nemen voor een ongezoute mening. Een bril is tenslotte iets dat je hele dagen draagt en waar iedereen die je tegenkomt naar kijkt en ongetwijfeld een mening over heeft als ie je eigenlijk niet staat. Een bril moet, behalve functioneel zijn, ook bij je passen. Daar waar je tijdens het kledingshoppen een vriendin mee moet nemen die het je ten aller tijde zal zeggen als je zwanger lijkt (terwijl je dat niet bent uiteraard) in een bepaald shirtje, zo moet je dus zeker iemand meenemen die volledig eerlijk is bij het uitzoeken van een bril. Nou, daar heb ik geen moeite mee. Als ik iets niet mooi vind in een situatie als deze dan zul je het horen. Zeker bij je moeder is dit appeltje-eitje.
Hoe dan ook, vandaag is het dan zo ver en onder het motto: "als we er dan toch zijn" dacht ik mijn ogen ook maar even op te laten meten. Het is wat als je ouder wordt en het idee hebt dat je slechter gaat zien en misschien zelf wel een bril zou moeten... Dan kun je het uitstellen om zelf naar een opticien te gaan, maar misschien is het dan toch ook wel verstandig het gewoon even te laten checken als je er dan toch bent. Niet dan?
Maar oh jee zeg, wat nou als ik dan een bril moet?! Dan wordt het nog lastig, want ik heb al zo'n moeite met zonnebrillen. Om ze te laten liggen bedoel ik! Ik vind ze allemaal leuk, net als schoenen! En in die tijd (wat klinkt dat oud!) dat het helemaal hip was om verschillende brillen te hebben, juist als je ogen prima waren, met glas zonder een sterkte heb ik er toch ook heel sterk aan gedacht om er ook een paar aan te schaffen. Maar in dit geval zou er dan eentje uitgekozen moeten worden, want een brillencollectie zo uitgebreid als mijn schoenencollectie, dat gaat Bruin niet trekken!
Goed Gerdi... je kunt ook te hard van stapel lopen... je moet tenslotte nog naar de opticien straks en voor hetzelfde geld komt er gewoon uit dat je ogen prima zijn, dat kan natuurlijk ook nog. Kortom: wordt vervolgd!
Pfffeeeeeewwww... dat viel reuze mee.
Verschillende brillen op gehad aangezien we even moesten wachten, voordat mijn ogen daadwerkelijk werden opgemeten. Het idee van een bril moeten dragen werd hier al draaglijker van ;) Er zaten leuke montuurtjes tussen die ik mezelf dan eventueel ook wel zou kunnen zien dragen.
Na een tijdje rondgekeken te hebben moesten mijn ogen dan toch echt aan het testje geloven. Hmmm... die onderste regel die kon ik volgens mij de laatste keer ook prima lezen, maar dat lukte me nu niet meer. Zou het dan toch....? De aardige mevrouw van de Hans Anders ging nog even door met testen en vroeg bij iedere draai aan een schijf of het zo beter of juist minder goed werd hoe ik de letters zag en kwam uiteindelijk met het verlossende oordeel dat ik maar liefst 130% zicht had.
Ik heb nooit begrepen hoe dat kon, meer dan 100% zicht, maar het zal goed zijn. Misschien zie ik dan toch dingen die er niet zijn? Is dat die 30%? Anyways, het is ook wel eens 160% geweest toen ik het eerder heb laten opmeten, dus het is wel wat achteruit gegaan. Of juist vooruit als ik van 60% onwaarheden naar 30% ben gegaan... het is maar hoe je het bekijkt. Ik hoefde in ieder geval nog niet aan een bril.
Het antwoord op de vraag is: NOT to Bril!!!!